Reklama
Gazetka promocyjna Drogerie Natura - Gazetka Drogerie Natura - ważna 01.07 do 31.07.2024
Reklama
Reklama
ŻYJ ŚWIADOMIE Wangari Maathai – kobieta, która posadziła miliony drzew Wangari Maathai sadzi miliony drzew w czasach, w których ekologia wciąż jest pieśnią przeszłości. Robi to w sercu postkolonialnej Afryki. Za swoją działalność jest prześladowana, zastraszana, bita i więziona. Ale zyskuje wdzięczność Kenijczyków, a później uznanie w oczach świata. W 2004 roku jako pierwsza afrykańska kobieta otrzymuje Pokojową Nagrodę Nobla. W angari Maathai przychodzi na świat 1 kwietnia 1940 roku w Ihithe, niewielkiej wiosce zagubionej gdzieś na centralnych wyżynach Kenii. Jej rodzina żyje tam od wieków – wszyscy należą do ludu Kikuju, który jest największą z grup etnicznych zamieszkujących te obszary. Wiedzie dość beztroskie życie wiejskiego dziecka. Później, w wieku 11 lat, jedzie do szkoły misyjnej imienia świętej Cecylii w pobliskim Nyeri. Tam mieszka w internacie, szlifuje angielski, przechodzi też na katolicyzm oraz angażuje się w działalność Legionu Maryi, religijnego ruchu świeckich, mającego na celu służbę Bogu przez działalność na rzecz ludzi. Ucząc się w mieście, w mniejszym stopniu doświadcza konsekwencji słynnego powstania Mau Mau przeciw brytyjskiej administracji kolonialnej, 34 NATURA | lipiec 2024 które dla znacznej części plemienia Kikuju kończy się przymusowymi przesiedleniami do zastępczych osad. W 1956 roku kończy podstawówkę z najlepszym wynikiem w klasie i trafia do katolickiej szkoły średniej dla dziewcząt w Limuru. Jest to szczególny czas dla całej Afryki, która wkrótce zrzuci z siebie jarzmo kolonializmu. W wielu miejscach, także w Kenii, wyraźnie czuć już wiatr zmian. W przypadku Wangari Maathai ma to szczególne znaczenie, trafia ona bowiem do grupy około trzystu Kenijczyków, którzy otrzymują możliwość studiowania w Stanach Zjednoczonych. Korzystając z programu stypendialnego ufundowanego przez Josepha P. Kennedy’ego Juniora, w roku 1960 wyjeżdża do Ameryki. Kilka lat później kończy biologię na uniwersytecie w Pittsburghu. Tam po raz pierwszy styka się z zagadnieniami dotyczącymi ekologii. WANGARI MAATHAI ZAKŁADA RUCH ZIELONEGO PASA I ZACZYNA SADZIĆ DRZEWA W latach siedemdziesiątych XX wieku Wangari Maathai wraca do Kenii, która kilka lat wcześniej stała się niepodległym państwem. W Nairobi, stolicy kraju, robi doktorat i jest to wydarzenie historyczne. Jest bowiem pierwszą kobietą z tytułem doktora w tej części Afryki. Zaczyna pracę na uniwersytecie, a w 1976 roku zostaje szefową katedry anatomii weterynaryjnej. Rok później, w wieku zaledwie 37 lat, jest już profesorem. W tym samym czasie sypie się jej życie prywatne, mąż odchodzi z przeświadczeniem, iż ma ona umysł zbyt silny jak na kobietę, wskutek czego nie sposób ją kontrolować. Zarzuca jej również romans z jednym z parlamentarzystów. Wangari Maathai angażuje się równolegle w działalność na rzecz Krajowej Rady Kobiet Kenii, zrzeszającej różne organizacje kobiece i niedługo potem zostaje liderką tego środowiska. Wtedy właśnie docierają do niej coraz bardziej niepokojące sygnały dotyczące pogarszających się warunków w regionach wiejskich: wysychające strumienie, coraz słabsze plony, brak drewna na opał… Tak powstaje Ruch Zielonego Pasa (Green Belt Movement), organizacja zachęcająca tysiące Kenijczyków do sadzenia drzew. Łącznie posadzą ich 30 milionów, niektóre źródła podają, że więcej, bo nawet 50 milionów. Przyświeca temu holistyczna idea łącząca w sobie elementy ekologii i polityki społecznej. Korzenie drzew wiążą glebę, hamują erozję skał, zatrzymują wody gruntowe po deszczach. Dzięki temu strumienie znów płyną z pełną mocą, a wzrastające rośliny dają pożywienie, pasze dla zwierząt, paliwa. Miejscowa ludność odzyskuje źródła utrzymania. W Kenii powstaje dzięki temu kilkadziesiąt tysięcy miejsc pracy. Zajmując się ekologią, Wangari Maathai zwraca uwagę